Als mens willen we van alles doen. ‘Just do it!’ Is dat altijd realistisch?
Afgelopen week sprak ik tijdens een Organizing-sessie met Thea, teammanager van de salesafdeling van een marketingbedrijf. Ze had een gesprek gehad met haar collega Gerard, die als salesmedewerker was aangenomen. Gerard begon enthousiast aan zijn werk, waaronder het verwerken van leads in het CRM-pakket. Hij was goed ingewerkt, er was een duidelijke handleiding, en het leek erop dat hij zijn werk prima deed. Toch ging er af en toe iets mis: hij vergat iets aan te vinken of vulde informatie op de verkeerde plaats in. Details, dacht Thea, en ging ervan uit dat het ‘enthousiaste’ fouten waren waar Gerard van zou leren. Want we weten: je leert door fouten te maken.
Echter, er was geen verbetering zichtbaar in Gerard’s output. Bij toeval ontdekte Thea dat hij steeds dezelfde fouten maakte en er niet van leerde. Het lag niet aan zijn motivatie; hij vond het werk, de collega’s en het klantcontact prettig en inspirerend. Thea ging opnieuw met Gerard in gesprek, gaf concrete voorbeelden van zijn herhaalde fouten en vertelde hem dat hij het werk niet kon doen. ‘Je kunt het niet’ had ze tegen hem gezegd. Dat klinkt misschien hard, maar Thea noemt het duidelijk zijn. ‘Ik heb Gerard voldoende kansen gegeven om te laten zien wat hij kon. Keer op keer bleek dat hij niet in staat was de werkzaamheden correct uit te voeren. Dat is niet goed voor het bedrijf, onze klanten en ook niet voor Gerard. Hij werd er heel onzeker van.’
Gerard vroeg haar of er consequenties aan zijn functioneren verbonden zouden worden. Thea gaf aan dat ze dat niet van plan was en dat ze het eerst met hem had willen bespreken. Tijdens hun gesprek besloot Gerard te stoppen met zijn werkzaamheden en de baan.
Willen is niet altijd voldoende om iets te kunnen