Soms begint persoonlijk leiderschap niet met een groot besluit, maar met iets kleins. Een stukje chocola.
De afgelopen weken houdt het thema persoonlijk leiderschap me bezig. Niet als iets abstracts, maar als iets heel concreets: hoe ik in het dagelijks leven omga met verleidingen, gewoontes en keuzes.
Ruim een maand geleden begon ik met een experiment. Ik zegde mijn Netflix-abonnement op, gewoon om te voelen wat er zou ontstaan. Drie dingen ontdekte ik: ik ging meer lummelen, meer wandelen en eerder slapen. Hoe fijn is dat?
Het geeft me meer rust en ruimte. En die ervaring smaakt naar meer. Letterlijk.
Mijn volgende experiment is nu: één maand suikervrij leven. Ik ben vorige week gestart.
Ik ben gek op gebak, puddingbroodjes en chocola. Soms grenzeloos. Het blijft zelden bij één chocolaatje. Nee, drie of vier is beter. Ze zijn zo lekker!
Tot ik beter ging kijken naar wat er op een dieper energetisch niveau gebeurt.
Geraffineerde suiker ondermijnt de vrije wil. Ze trilt op een lage frequentie van afhankelijkheid en schijncomfort. Ze voedt het overlevingsbrein en sluit tijdelijk het kanaal van intuïtieve leiding af.
Door met suiker te stoppen, komt het zonnevlechtchakra, het centrum van wil, daadkracht en persoonlijke leiding, weer tot leven.
Dat inzicht raakte me.
Want precies dát is waar persoonlijk leiderschap voor mij over gaat: verantwoordelijkheid nemen, je intuïtie volgen, daadkracht én ernaar handelen. Vanuit bewustzijn en kiezen met hart en ziel.
Sinds ik gestopt ben met suiker voel ik me frisser, schoner en vrijer. Een deel daarvan is lichamelijk, maar de grootste winst zit in de beslissing zelf.
Ik kies. En die keuze ís vrijheid.