De laatste jaren gaat de technologische ontwikkeling sneller dan wij.
AI schrijft mails, vat vergaderingen samen en denkt met ons mee.
Handig, ja. Maar het doet ook iets met onze binnenwereld.
We worden efficiënter. Maar verliezen onderweg soms iets wat veel belangrijker is: menselijkheid.
Niet in de zin van emoties. Maar in ruimte. Richting. Aandacht. Bewust kunnen kiezen.
Want hoe meer technologie voor ons denkt, hoe sneller we de verbinding met ons eigen ritme kwijtraken.
Ik zie het dagelijks om me heen:
- mailboxen die vollopen nog vóór de eerste kop koffie
- agenda’s die automatisch gevuld raken
- werkweken die door systemen lijken te worden bepaald
- breinen die overprikkeld zijn voordat we echt begonnen zijn
De vraag die steeds vaker opkomt is niet: “Hoe haal ik meer uit mijn dag?” maar: “Hoe blijf ik mezelf in dit alles?”
Voor mij begint dat bij drie dingen:
- Je aandacht terughalen naar jezelf
Voor je iets opent: even stil.
Hoe wil jij dat jouw dag eruitziet? - Je eigen ritme beschermen
Ons brein wil eenvoud en een natuurlijk tempo.
AI versnelt. Dat hoeft jij niet te doen. - Wat kan AI voor jou doen, en wat doe je zelf?
AI kan taken overnemen. Maar richting geven, keuzes maken, voelen, grenzen bewaken? Dat blijft menselijk.
We hoeven niet terug naar vroeger. En we hoeven ook niet alles door AI te laten bepalen.
De kunst ligt ertussen: technologie omarmen, zonder jezelf te verliezen.
En precies daar begint menselijkheid. Niet bij harder werken.
Maar bij bewust kiezen wie je wil zijn in een wereld die steeds sneller draait.